Inmiddels ben ik 29 weken zwanger. Dat is al langer dan een half jaar. Het derde trimester is van start, de laatste weken en de laatste loodjes. Het voornemen was om, net als met mijn eerste zwangerschap, hier regelmatig een update te delen. Maar het kwam er niet van. Ik had er de tijd niet voor. Het is druk met een peuter in huis en deze zwangerschap maakt me ook heel moe. Dan kies ik er vaak voor om op de bank te ploffen ’s avonds, in plaats van mijn laptop aan te slingeren. Maar voor nu heb ik wel een update voor je! Lees je mee?

Hoe voel ik me?

Over het algemeen voel ik me goed. Mijn lichaam voelt sterk, op een verkoudheid na, dat dan wel. Het lukt me nog om te wandelen, trap te lopen, het huishouden te doen (met mate) en Lauren te tillen (ook met mate). Ook een dagje werken lukt nog prima, er is nog genoeg te doen. Maar ik begin wel uit te kijken naar mijn verlof.

Zwangerschapskwaaltjes

Over het algemeen mag ik niet klagen, maar dat doe ik soms wel een beetje hoor! Ik huppel niet door deze zwangerschap heen, zowel fysiek als mentaal niet. De eerste weken waren natuurlijk niet door leuk door de misselijkheid. Gelukkig is dat eerder gaan liggen dan tijdens de zwangerschap van Lauren. Tijdens het tweede trimester heb ik me heeeeeel moe gevoeld. Maar zo rond de 24-25 weken kreeg ik eindelijk mijn energie wat terug. En dat is nu ook nog zo. Natuurlijk is het lichamelijk zwaarder, maar die echte hormonale moeheid is vertrokken.

Verder heb ik geen grote klachten, maar wel wat kleine zwangerschapskwaaltjes. De baby drukt bijvoorbeeld ontzettend op mijn blaas. ’s Nachts ga ik dan ook 3 of 4 keer naar het toilet. Gelukkig slaap ik daarna over het algemeen weer prima verder. Ook overdag kan ik daar last van hebben, vooral na een tijdje zitten en dan opstaan. Dan heb ik het gevoel dat ie zowel IN mijn blaas woont. Dus hop weer naar de wc.

Ik zweet wat meer dan normaal, ik verlies af en toe een klein beetje plas als ik nies of hoest (sorry not sorry), mijn vingers zijn wat dikker geworden, dus ik heb mijn ringen afgedaan. Maar als dat alles is…

• 

• 

Controles

Want met de baby gaat het erg goed. Hij (ja een jongetje, had ik dat al hier verteld!?) groeit naar behoren, beweegt lekker en zijn hartslag is elke keer lekker sterk. Ook de zwangerschap gaat goed.

Vanaf week 16 heb ik tweewekelijks een inwendige echo gekregen om mijn cervix (=baarmoederhals) te meten. Deze moet lang en sterk genoeg zijn om een steeds zwaardere baby te kunnen dragen. En dat is gelukkig het geval. Met 24 weken is deze laatste controle geweest, want daarna is het zetten van een cerclage (=bandje om de baarmoedermond) te riskant. Dan brengt het meer risico met zich mee dan dat het oplevert.

Wel is er tijdens de 20 weken echo een extra vliesje/schotje in mijn baarmoeder gevonden. Een soort drempel. De echoscopiste zag in een keer een klein zwart bolletje naast mijn baarmoeder. Het was even zoeken, maar toen zag ze gelukkig wel dat het geen aparte kamer was, maar dat die ruimte wel verbonden is met de baarmoeder. Mijn placenta ligt helaas deels op dit schotje. Tel daarbij op Laurens vroeggeboorte. En de gynaecoloog vond dat genoeg reden om me medisch te maken.

Dat vond ik eerst wel wat jammer, want een thuisbevalling kan dus niet meer. Dat stond wel op mijn wensenlijstje. Maar aan de andere kant is het ook erg fijn om wel zo goed in de gaten te worden gehouden. Ik krijg nu met regelmaat een groeiecho, omdat er een hele kleine kans is dat de groei van de baby achter blijft door dat schotje. EN de bevalling gaat dus ook gebeuren in het ziekenhuis (als het goed is) en dat is ook een fijne gedachte nu ik weet dat mijn placenta op dat schotje ligt. You never know.

Verder ben ik ook sinds week 16 al aan de progesteron. Dit hormoon breng ik bij mezelf in, elke avond, middels een zacht pilletje. Dat lost dan op in mijn vagina en de baarmoeder neemt dat hormoon op. Het helpt om de baarmoeder rustig te houden en eventuele voorweeën geen kans te geven door te zetten.

De controles zijn dus goed en tot nu toe gaat mijn zwangerschap ook goed. Dat voelt fijn en geeft me vertrouwen om erin te geloven dat deze baby netjes blijft zitten waar hij hoort. Zelf denk ik dat hij misschien wel een weekje later komt dan de uitgerekende datum. Zal je zien ?.

• 

• 

Voorbereidingen

Nu het derde trimester is aangebroken is het natuurlijk tijd om alles klaar te maken voor zijn komst. We zijn nu bezig om Lauren naar zolder te verhuizen. Daar moeten nog een paar kleine dingen gebeuren en dan kan zij verhuizen. Daarmee komt haar oude kamer klaar, wat de babykamer wordt. Die verven we en we gooien de meubels een beetje om. Ik verwacht dat die heel snel klaar is.

Ook heb ik al veel kleding. Kleding van Lauren heb ik altijd bewaard en heb ik laatst al uitgezocht. Al het roze kon er tussenuit. Ook heb ik al wat setjes nieuw of tweedehands gekocht. Ik moet nog wel even precies tellen hoeveel ik nou heb, maar dat ga ik straks doen als ik kan fröbelen in zijn kamertje.

Ook qua voorbereiding op de bevalling heb ik alles in huis; het kraampakket, thermometers, kruiken. Zelfs een kolf heb ik natuurlijk al. De klossen en ondersteek gaan we huren bij Medipoint en het intakegesprek met de kraamzorg moet nog plaatsvinden.

Wat ik nog wel heel graag wil doen is een bevalplan schrijven. Nou vind ik dat eigenlijk een verkeerde term, want een bevalling gaat altijd anders dan je wilt. Maar je kan natuurlijk wel je wensen opschrijven. Ook wil ik een plannetje hebben voor de zorg van Lauren. Dat zit nu allemaal in mijn hoofd en wil ik eruit en op papier hebben staan.

Verlof

Nog eventjes werken en dan heb ik verlof. En daar kijk ik naar uit. Ik heb mezelf 10 weken extra verlof gegeven (vakantiedagen en onbetaald ouderschapsverlof), waardoor ik in totaal 26 weken verlof heb. Een half jaar! Heerlijk lijkt me dat. Mijn vorige verlof is natuurlijk niet zo gegaan als zou moeten, of als ik gewild zou hebben. Juist daarom gun ik mezelf nu deze extra weken.

Eerst een paar weken (hoop ik!) zwangerschapsverlof. Even uittunen van werk. Het huis klaarmaken voor de komst van de baby. Als ik me goed voel, nog lekker op pad. En ook ongestoord middagdutjes doen en Greys Anatomy bingewatchen. De decembermaand, vol met feestdagen, wordt gezellig, maar ook rustig. Ik heb voor mezelf al wel besloten dat ik niet aan kerstdiners ga doen. En ook van oudejaars wil ik een rustige dag maken. En helaas gaan we natuurlijk niet op wintersport in de kerstvakantie, alweer!

Ik kijk uit naar de kraamweek, maar ook naar de weken daarna. Als in het voorjaar het zonnetje weer doorkomt en ik samen met onze zoon naar de supermarkt loop voor wat boodschappen. Of met Lauren en de baby naar de kinderboerderij. Tuurlijk wordt het ook pittig, met twee kids in huis, de beruchte buikkrampjes tot 3 maanden, de slapeloze nachten. Het hoort er allemaal bij.

De laatste loodjes komen eraan in dit derde trimester. Ben zo benieuwd hoe deze laatste weken zullen zijn. Ik heb er vertrouwen in dat het goed gaat komen! Duim je met me mee?
Liefs Aaf