Misschien wist je wel dat ik in maart begonnen was met een nieuw hardloopschema om te trainen voor de Damtotdamloop. Net als alle andere events is ook deze race gecanceld voor dit jaar. Superjammer natuurlijk, maar dat weerhoudt mij er niet van om te rennen. Vandaag vertel ik je hoe het gaat met m’n trainingen, m’n doel en m’n vooruitgang.

Laat ik even vooropstellen dat ik het 100% procent begrijp dat de Damtotdamloop is gecanceld. Los van de hardlopers die bij de start bij elkaar staan, komen er altijd heel veel supporters op af (heb ik me laten vertellen). Dat is iets wat je in deze coronatijden niet wilt stimuleren.

2018

Jammer vind ik het wel. In 2018 was ik ook al keihard aan het trainen voor de damloop, en dat ging voor mij niet door vanwege de zwangerschap van Lauren. Al in week 6 voelde ik me een vaatdoek, zat m’n hartslag tijdens het wandelen al tegen het dak en met al dat overgeven erbij begrijp je vast dat ik geen energie over had om door te trainen. Wat zeg ik: ik stopte helemaal met rennen.

Nieuwe ronde, nieuwe kansen

Nadat ik het hardlopen in de zomer van 2019 en in de daaropvolgende winter voorzichtig weer had opgepakt, begon ik in januari met frisse moed. Ik wist dat ik (letterlijk en figuurlijk) weer een hele weg te gaan had, maar ik had er zin in om weer wat fanatieker te gaan trainen.

Dat deed ik eerst “zelf”. Gewoon schoenen aan, rennen en kijken waar ik eindig. Maar vanaf maart pakte ik dit serieuzer aan met een trainingsschema. In april gaf ik al een kleine update over hoe het ging. En die was best positief. Ik bouwde 5km uit naar 10km en m’n plan was om daarna door te pakken naar 14-15-16km.

Die 10km lukte! En ik liep ‘m zelfs onder het uur. Sowieso werd ik steeds een beetje sneller. Waar m’n oude tempo rond de 6 min/km lag, lag die nu een tikkie hoger: zo rond de 5:45-5:50/km. Ik werd fitter en sneller, en dat voelde goed.

Gecanceld + zere schenen

Het was half mei en toen kwam ’t hoge woord eruit. Natuurlijk had ik er ontzettend rekening mee gehouden, verwachtte iedereen het al en toch was het een domper: de Damtotdamloop 2020 gaat definitief niet door. Shit. Daar ging m’n tweede kans. Opnieuw ga ik ‘m niet lopen. Dat deed wel wat met m’n motivatie, moet ik eerlijk toegeven.

Daarnaast kreeg ik in die week ontzettend last van m’n schenen. M’n scheenbeenvlies was ontzettend aan het trekken en na 5km rennen ben ik naar huis gewandeld. F*ck. Een vriendin adviseerde me om m’n kuiten goed los te maken en te houden, door te foamrollen en ze te laten masseren door Oscar. Ook hield ik 1,5 week rust, want ik wilde echt geen blessure krijgen.

Maar goed, tezamen met het niet doorgaan van de Damloop viel hierdoor m’n motivatie een beetje in het water. Ga ik nu serieus doortrainen tot 16km? Ga ik die 10 Engelse Mijl dan in m’n eentje lopen, puur om te “bewijzen” dat ik ’t kan?

Garmin Forerunner 45S

Ik liet het idee van 16km varen en besloot dat ik vooral lekker moest blijven lopen. Geen gekke trainingen, maar gewoon lekker steady blijven bewegen. Het feit dat ik een nieuw sporthorloge had gekocht, hielp hier gelukkig goed bij. Dat ding heeft data nodig, toch?! Die Garmin bevalt me trouwens heel goed. Daarover later meer.

Echt wel een andere gadget dan de Fitbit, die ik altijd heb gehad. Maar die heb ik al een paar keer afgedaan, waarom lees je hier. En het was tijd om nu voorgoed afscheid te nemen van de Fitbit.

De Garmin heeft een ingebouwde GPS en een aparte app op je telefoon. Daarnaast kan je ‘m vullen met eigen workouts, waardoor ik dus makkelijker intervaltrainingen kon lopen bijvoorbeeld. Het duurde even voordat ik wist hoe ik dat in moest stellen, dus tijden op m’n hand schrijven is nu verleden tijd.

Just keep runnig

Anyway, ik bleef dus lekker lopen. Ik schroefde m’n trainingen wat terug. Ging de deur uit als ik er zin in had. Op vaarkantie gingen m’n hardloopschoenen mee. Soms liep ik een korte 5km, maar als ik zin had om iets meer te touren werden het er 7,5 of 8. Gemiddeld liep ik zo’n 15 km in de week, prima.

Verder trakteerde ik mezelf op nieuwe schoenen. M’n oude stammen uit 2018 en daar heb ik inmiddels meer dan een jaar frequent op gelopen (zo’n 1000 km). De zool was erg afgesloten, dus tijd voor nieuwe. Bij Run2Day in Utrecht kocht ik dezelfde schoenen maar dan 2 versies nieuwer.

En nu?

En nu niets. Althans, niet niets, maar geen veranderingen. M’n voornemen is om vooral lekker te blijven lopen. Af en toe een intervaltraining. Soms wel die 10km te lopen, maar soms ook een rondje van 5km. Het is allemaal prima.

Ik ben echt wel lekker aan ’t lopen op dit moment. Soms wel weer een beetje last van m’n schenen, dus ik probeer m’n kuiten goed los te maken en te houden.

Die 16km wil ik echt nog wel een keer lopen, maar het liefst in wedstrijdverband. Om dan met behulp van adrenaline en het publiek die finishlijn te halen. Wie weet volgend jaar…

Hoe zit het met jouw hardlopen? Had jij je zinnen ook gezet op een race die dit jaar niet doorgaat? Waar haal jij nu motivatie vandaan om te blijven lopen?
Liefs Aaf