ROADTRIP MBG – WEEK 3
Afgelopen januari gingen wij voor 3 weken naar de zon! We maakten een roadtrip naar Mexico, Belize en Guatemala. In deze reeks van 3 blogs neem ik je mee op reis. We begonnen onze reis in Mexico en reden via Belize naar Guatemala waar we Tikal bezochten. Daarna reden we terug naar Belize waar we aan het kustplaatsje Placencia kampeerder. Daar vierden we vakantie om vervolgens twee lange dagen onderweg te zijn. Waar we naartoe gingen? Dat vertel ik je hier!
Woensdag 24 januari 2018
Het ritme bevalt me wel. We zijn elke dag vrij vroeg op, door de jetleg die we er niet uitkrijgen, doordat we toch vaak op tijd naar bed gaan (want donker, muggen en moe) en door de geluiden rondom de bus. Maar dat geeft niet, want dan heb je dit soort ochtenden. Als de zon opkomt boven de wolken boven zee en ik daarvan mag genieten in alle rust.
We doen niet veel. We relaxen aan het zwembad. Hierboven zie je het kussen waar de spin uit kroop, heb ‘m even goed uitgeschud voordat ik erop ging liggen, haha. En we huurden de golfkar van het hotel waarmee we naar het centrumpje reden, een ijsje haalden (Italiaans ijs!!) en even bij de pier keken.
Donderdag 25 januari 2018
Oh dit uitzicht, ik wil weer terug! Maar helaas, het was tijd om verder te gaan. We pakten de bus weer in voor twee lange reisdagen. We wilden graag nog een mooie stad bezoeken en besloten naar Mérida te rijden, om later via Valladolid terug te rijden naar Playa. Vanuit Placencia is het dik 700 km rijden naar Mérida mét een grensovergang. Dat is verder dan van Groningen naar Parijs! En met een busje dat max 80 km/u rijdt, is dat echt een heel eind. Maar dat hadden we er graag voorover. Het doel van de eerste rijdag was om de grens met Mexico te kruisen.
In Belize hebben we hele verschillende wegen gehad, veel hobbels en ook veel gravelwegen zoals hierboven. We kwamen onwijs veel vrachtwagen tegen volgeladen met suikerriet. Op zo’n gravelweg veroorzaakt dat natuurlijk een grote stofwolk, dus elke keer draaiden wij onze raampjes dicht om de stof buiten de bus te houden. Dat hielp deels, want mijn haar zat vol stof en voelde aan als stro na deze dag. Lekker volume creëren ?.
Gelukkig verliep alles voorspoedig en kwamen we tegen 4 uur aan bij de grensovergang met Mexico. Nadat we zo soepel Belize waren ingekomen in onze eerste week, had ik niet verwacht dat terug het land zoveel strenger zou zijn. We werden gevraagd naar verse producten, en de koelkast lag vol met groente. Shit.. Dus op hoop van zegen gaven we twee bananen af, waarvoor een officieel ticket word aangemaakt op mijn naam. Zelfs mijn paspoortnummer hadden ze nodig om de bananen te kunnen vernietigen. Ik vroeg of ik nu een officiële waarschuwing of zoiets op mijn naam had, maar ze legden uit dat dit alleen voor de administratie was. Oke… Nadat we weer 6 verschillende loketjes hadden gehad en wederom entry fee hadden betaald (boeven zijn het!) reden we door en werd de bus nóg 2 keer gecontroleerd door douanemedewerkers, met zonnebril, headset, helm en geweer! Fingers crossed dat ze de koelkast niet zouden willen inzien…
Gracias a dios dat dat goed ging en we door mochten rijden. We vonden een kampeerplekje aan een lagune nét over de grens, op een soort van recreatieplek. Allerlei hutjes met tafeltjes waar mensen overdag blijkbaar naartoe gaan. Je kan er zwemmen, kanovaren of waterfietsen en natuurlijk lekker eten en drinken. Toen wij daar aankwamen was het al redelijk rustig en konden we met de bus doorrijden voor een mooi plekje aan het water. Helaas was het toiletgebouwtje echt ranzig, dus plasten we naast de bus en wasten we ons met een washand en water #campinglife. Morgen zouden we bij een fijn hostel staan waar we kunnen douchen!
Vrijdag 26 januari
Na het ontbijt reden we door naar Mérida, nog zo’n 400 kilometer. We hadden een hostel gevonden waar je in de tuin kon kamperen. Die coördinaten stelden we in op de navigatie en ¡vamos!. Dit was de saaiste weg die we gereden hebben, door het binnenland van Yucatan, saaie lange wegen en veel bosjes. Onderweg kwamen we een dorpje tegen waar we konden tanken en lunchen met empanadas. Na een lange rit kwam we aan in de stad en vonden we al gauw het hostel. We parkeerden in de tuin, laadden de stoelen en de tafel uit en pakten een koud biertje. We zijn er. Wat fijn om weer te kunnen douchen, en naar een schoon toilet te kunnen gaan.
Zaterdag 27 januari 2018
Mérida is mooi! Een prachtige stad. Ik was er al eens geweest, 5 jaar geleden toen ik zelf door Mexico reisde. En het is heel leuk om er nu samen met Oscar te zijn. We bezochten het Gran Museo del Mundo Maya, een museum over de geschiedenis én de hedendaagse Mayacultuur, in een prachtig nieuw modern gebouw. We struinden door de stad, langs de mooie gebouwen en over de gezellige pleintjes. Dronken een biertje om even af te koelen en uit te rusten en aten de lekkerste taco’s! Wat een goede keuze om naar Mérida te rijden!
Zondag 28 januari 2018
Voor deze dag stonden een aantal cenotes op de planning én het wereldberoemde Chichén Itzá. Een cenote is een soort van sinkhole. Een grot met water, waarvan meestal het dak is ingestort. In Yucatan heb je er onwijs veel (zo’n 3000) en men verwacht dat er nog veel meer zijn die nog niet zijn ontdekt. In de grote cenetos mag je zwemmen, wat een bijzondere ervaring is. Het water is onwijs helder, soms zwemmen er kleine visjes en je waant je even in een soort van onderwereld. Niet gek dat je Maya’s deze cenotes vroeger zagen als de toegang tot de onderwereld en gebruikten om voorwerpen én mensen te offeren.
In de bus trokken we onze natte zwemkleding uit en onze gewone kleding weer aan (wat nogal een uitdaging was in dat kleine busje, haha!) en reden we door naar Chichén Itzá. WTF!? Ik had verwacht dat het druk is, en volgeladen met bussen maar dit…?! Het liep over van de (Amerikaanse?) toeristen, een lange sliert aan mensen die tussen de Maya-bouwwerken doorliepen. En het allerergste, er staan wel honderden souvenirkraampjes die dezelfde meuk verkopen (lees: asbakken, koelkastmagneten, shotglaasjes). Hierdoor verliest de plek zijn schoonheid en bijzondere verhaal. We maakten dus gauw de nodige foto’s en na een uur liepen we het park al weer uit. Weetje, de tempels zijn echt wel een bezoekje waard en zijn ook echt heel mooi, maar dat massatoerisme verpest alles. En ja, wij doen er zelf ook aan mee door ernaartoe te gaan… Achja, hij kan van onze bucketlist afgevinkt worden.
Maandag 29 januari 2018
De volgende ochtend werden we wakker in Valladolid. Nog zo’n heerlijke stad. Veel kleiner dan Mérida, maar net zo charming. De avond ervoor waren we al even de stad in geweest met de taxi om wat te eten en nog een biertje te drinken. Maar de volgende ochtend was nog leuker. De camping waar we overnachten had fietsen, dus fietsten deze Hollanders de volgende ochtend het centrum in voor een lekker ontbijtje. We dronken verse ananas-sap, aten een broodje en genoten van het warme weer. We fietsten over het zócalo, brachten een bezoekje aan de kathedraal en fietsen door naar de stads-cenote. Ja ook Valladolid heeft een cenote, en dat midden in het centrum. Een mega gat, een paar blokken van het zócalo. En deze was prachtig! Veel groen, helder water en leuk aangelegd, want je kon om het water heen lopen in de grot via trappetjes en paadjes.
’s Middags reden we door naar Chamico’s, een restaurant aan zee waar je tussen de bomen mag overnachten. Onderweg tankten we nog een beetje en zagen deze pompbediende even een siësta doen, haha. Chamico’s ligt ietsjes noordelijker dan Tulum, een perfecte uitvalsbasis voor onze laatste nacht in de bus. En hier kreeg Oscar het op zijn heupen; de bus zou op het perfecte plekje staan. Dus manoeuvreerden we de bus tussen de bomen door, honderd keer steken, spiegels inklappen, “beetje naar rechts, nee dat is te ver, ja naar voren, ho stop zo raak je de boom, ja doe jij het dan lekker zelf, nee je luistert niet, wil je dat ik je help of niet, ja zo staat ie goed”. Hij stond! Wat een fijne plek voor onze laatste nacht was dit.
Dinsdag 30 januari 2018
De volgende ochtend was het tijd om op te ruimen. De backpacks weer in te pakken, het bed op te klappen en de bus terug naar Playa te rijden. Als je de bus op zo’n plekje zet met veel moeite, weet je ook dat ‘ie er weer met moeite uit moet. Gelukkig ging dat prima en hebben we de bus zonder krassen weer in kunnen leveren. We kletsten over onze avonturen met Steven en Diana en aan het einde van de middag bracht de hele familie ons naar onze Airbnb-appartement. Isa was helemaal blij dat ze weer in haar bus kon zitten!
Woensdag 31 t/m zaterdag 3 februari 2018
De laatste 3 dagen hebben we afgesloten in Playa del Carmen. Na 16 nachten in de bus was het fijn om weer in een huis te zijn, met een keuken, een groot bed en een warme douche. Begrijp me niet verkeerd, de bus was fantastisch, ik zou het zo weer doen! Maar vanuit je bed zo de douche in kunnen lopen of even een koud biertje uit de koelkast pakken voelt dan echt als luxe. Deze drie dagen bestond vooral uit ’s ochtends sporten in de gym of hardlopen door het rustige Playa, ontbijten, aan het zwembad liggen, naar het strand, een beetje lezen, lekker eten en een klein beetje de toerist uithangen op de drukke winkelstraat.
Vrijdagochtend waren onze backpacks weer ingepakt, hadden we de lange broek weer aangetrokken en stapten we in de bus naar het vliegveld van Cancun. Via Toronto vlogen we naar Amsterdam waar we zaterdagochtend 3 februari weer landden. Ons avontuur zat er helaas weer op!
Ik ben heel blij dat we deze reis hebben kunnen maken. Dat we al deze mooie plekken gezien hebben en met z’n tweetjes dit avontuur hebben meegemaakt. Oscar is bezig met het fotoboek en ik ben nog alle filmpjes aan het bundelen. The best thing about memories, is making them!
Liefs Aaf
Eén gedachte over “ ROADTRIP MBG – WEEK 3”