My road to 10k – Een tweede kans
Hoe gek kan het lopen?! De afgelopen maanden trainde ik voor een 10km onder het uur. Vorige week was raceday, maar door de hitte ging dat niet zoals gepland. Mijn raceverslag lees je hier. Ook schreef ik dat ik al opzoek was naar een volgende 10km-race om wel onder dat uur te duiken. Via de samenwerking tussen GRS en Run2Day kwam deze kans er al een week later tijdens de VIB-loop. En het is me gelukt! Hoe deze hardloopwedstrijd ging? Dat lees je hier!
GRS x Run2Day
Met GirlsRunningSquad hebben we een toffe samenwerking met Run2Day in Utrecht. En totaal onverwacht kregen we woensdag startbewijzen voor de VIB-loop. Tijdens deze hardloopwedstrijd loop je 1-2-3 of 4 rondjes om de Maarsseveense Plassen. Een mooie, groene ronde van 5 kilometer. Parkeren doe je pal naast de start, inschrijven doe je gewoon die ochtend. Kortom: lekker laagdrempelig en fijn!
Ik besloot om mee te doen, maar wist nog niet of ik de 5 of de 10 ging lopen. Ach, ik ging het wel zien. Gaat het lekker dan doe ik twee rondjes. Karin (ook GRS) en haar vriend liepen ook mee en zij hadden sowieso 10 kilometer in de planning. Dus stonden we om half 11 aan de start. Wat een verschil met vorige week, op allerlei fronten. Het was fris, het druppelde zelfs en het zou het komende uur flink gaan regenen. We stonden met zo’n 50 lopers “in het startvak” (gewoon voor de startlijn dus). En de afgelopen dagen met Koningsnacht en -dag heb ik niet heel gezond gegeten en gedronken. Dus ik zou het wel zien.
3-2-1 GO!
Karin en haar vriend lopen allebei veel harder (51 en 44 minuten) dus direct na het startschot namen we afscheid van elkaar. We maakten een kleine extra lus over de parkeerplaats (want anders is het rondje nét te kort) en liepen het bos in. Oh, het is groen! Alle bomen, planten en gras is natuurlijk de afgelopen dagen onwijs gegroeid door het goede lenteweer. En af en toen had je een prachtig uitzicht over de plas, ja inderdaad een “fraai parcours”.
Ik haalde wat lopers in, wat anderen haalde mij in, maar ik ging goed. Ik had een lekker tempo (ong. 5’45”) en kon dit nog wel even volhouden. Wel vroeg ik me af of ik dit 10 kilometer lang kon volhouden… Het regende behoorlijk, maar ik had mijn pet op dus ik had er weinig last van. Toen ik bij het 4km-punt aankwam (wat trouwens heel goed staat aangegeven), moest ik van mezelf kiezen wat ik ging doen. Want als ik het bij 5km zou houden kon ik nu gaan versnellen, die energie had ik zeker nog. Aan de andere kant, als ik nog zoveel energie overheb kan ik ook wel voor de 10km gaan en een PR lopen!
Ik besloot om er een tweede rondje aan vast te plakken en tot 6 km even zou voelen hoe het ging. Daar kon ik altijd nog omdraaien en teruglopen (ik weet ook wel dat ik mezelf met dit soort gedachtes voor de gek houdt, maar het werkt wel!). Ik liep na 28:40 minuten weer langs de start, nam een bekertje water aan en wandelde eventjes om het bekertje te kunnen leegdrinken. En zo begon ik aan mijn tweede rondje. Het viel me op dat alle lopers die ik het eerste rondje voor me had, waren gefinisht. Ook zat er niemand direct achter me. Shit, nu moet ik het alleen doen. Oké, dan gaan we dat doen.
Tweede ronde
Ik hobbelde lekker verder, en kreeg het een beetje zwaarder. Toch lukte het prima om het tempo van 5’45” vast te houden. Bij 7.5 km werd het wel wat pittiger. Ook kreeg ik koude duimen, dus schudde ik mijn armen even los. Ik besloot even te wandelen en sloot me aan bij de groep die eraan kwam. Hierdoor hoefde ik niet meer alleen te lopen en kon ik me mentaal een beetje aan hen vasthouden. En dat lukte best oké. Het tempo lag iets lager, maar ik zag op mijn Fitbit dat ik nog meer dan 12 minuten had voor deze laatste twee kilometer. Dat moet lukken!
Kilometer 9 was niet tof. En eigenlijk hoort dat er natuurlijk gewoon een beetje bij. Ik vocht me erdoorheen en de finishlijn was in zicht. Daar stond Karin klaar met haar telefoon voor foto’s! Dus ik gooide mijn armen in de lucht, trok een (soort van!?) glimlach en zette een kleine eindsprint in. Waar ik die vandaan haalde weet ik eigenlijk ook niet, haha. 59:28 stond er op de klok en ik wist dat ik het dik gehaald had. Dat is een netto-tijd van 59:18, mijn pr verbroken met 8 minuten! Hell yeah!
Karin gaf me een beker water en we wandelden eventjes uit. Zeiknat waren we, en Karin stond al bijna 10 minuten in de regen op mij te wachten (lief!). Dus gauw naar binnen, afdrogen en wat warms aan. En zo liepen we 20 minuten nadat ik gefinisht was, weer terug naar de parkeerplaats. Dat is heel chill van deze loop!
Thanks VIB-lopen & Run2Day voor deze toffe race! Helaas was dit de laatste voor dit seizoen. Maar in oktober starten ze weer, met de recreatieve lopen. Als het goed is lopen dan ook verschillende hazen mee, dus een perfecte mogelijkheid om jouw pr ook te verbreken! Houd de website dus in de gaten na de zomer!
Zo, en nu met de benen op de bank naar F1 kijken. Ben benieuwd hoe de spierpijn morgen voelt. Vorige week viel dat reuze mee! Heb jij nog hardgelopen dit weekend? Tussen de buien door of ook lekker in de regen?
Liefs, Aaf
2 gedachten over “My road to 10k – Een tweede kans”