Hallo daar! Long time no see. Het is bijna een half jaar geleden dat ik hier iets geschreven heb. Tijd voor een update toch? En wat voor een! Laatst hebben wij dit grote nieuws al via onze socials de wijde wereld in geslingerd: we hebben een kavel gekocht en we gaan verhuizen naar Enschede. Zal ik je een beetje meenemen in het hoe, wat en waarom?

Persoonlijk aanmelden

Het begon allemaal met de loting van de kavels. Wat een happening is dat zeg! Eigenlijk begon het ietsjes eerder, want voor ons was het wat lastig om onze aanmelding in te leveren.

Wacht, even terug naar het begin. Op de site van de gemeente Enschede werd bekend dat er op het Leuriks mooie kavels te koop kwamen. Voor vrijstaande huizen. Een project dat goed bij onze wensen past. Ook de koopprijzen lagen in ons straatje. We hadden er wel oren naar.

Om mee te kunnen doen met de loting, moest je een formulier persoonlijk bij het gemeentehuis inleveren. Binnen nu en een aantal dagen. Ja shit, dat gaat niet. We moeten werken en de komende drie dagen kunnen we niet even op en neer naar Enschede. Iemand machtigen mag ook niet, je moet het echt persoonlijk doen.

Daar baalden we enorm van, want dit project is toch wel erg gaaf! En deze werkwijze is nogal onhandig, juist omdat de gemeente Enschede hoogopgeleide mensen (terug) naar Enschede wil halen met projecten als deze. Na wat contact met de gemeente werd er een oplossing bedacht: we mochten via een notaris bij ons in de buurt de formulieren opsturen. Dat lukte en zo ontvingen wij van de gemeente een nummer, een lootje.

Kavel gekocht

Op de avond van de loting, moest iedereen online aanwezig zijn. Eerst werd gecheckt of alle ingeleverde formulieren, en dus alle lootjes, aanwezig waren. Dat duurde al een uur en er bleken twee gezinnen afwezig te zijn. Ze namen even een kwartiertje om te checken of die mensen nog kwamen, waarna de échte loting begon.

En een loting, is echt een loting. Alle formulieren werden in een grote doorzichtige bak gedaan en een notaris husselde die door elkaar en trok er het eerste formulier uit. Dit gezin had de eerste keuze! Als jouw formulier getrokken werd mocht je je keuze bekend maken: kies je een vrije kavel of ga je als (eerste, tweede, derde) reserve op een reeds gekozen kavel.

Het duurde ontzettend lang en de ene na de andere kavel zagen we bezet raken. De eerste reserveopties op de grootste kavels werden gedaan en na zo’n 1,5 uur waren er nog maar een paar kavels over. En tot mijn schik hoorde ik vervolgens mijn naam! Oe, wij mogen kiezen!

Ondertussen hadden Oscar en ik meegeschreven welke kavels al weg waren en hadden we onze tactiek besproken. We kiezen kavel 11. We wilden het lot in eigen hand houden en kozen er dus niet voor om tweede of derde reserve te worden op een andere kavel, maar we kozen onze eigen kavel!

We hebben een kavel gekozen! We kunnen een kavel kopen als we willen. We gaan naar Enschede, als we willen!

Enschede

Toen brak er 6 weken bedenktijd aan. In deze 6 weken krijg je de kans om je keuze definitief te maken, ook financieel. Je kan een eerste berekening voor een hypotheek laten doen en je kan zelf even goed nadenken of je het echt wil. De eerste 6 weken zijn gratis, daarna kost het je geld om de kavel alsnog af te zeggen.

Maar wij wisten eigenlijk al vrij vlot dat we dit wilden. Terug naar Enschede, op deze mooie plek ons eigen huis bouwen is een droom. En die droom gaan we werkelijkheid maken!

Toch voelde het ook wel spannend hoor. Om Utrecht en Nieuwegein te gaan verlaten. Om ons leven om te gooien. Om op zoek te moeten naar nieuw werk, een nieuwe school voor Lau en een nieuwe opvang voor Thomas. Om ons sociale leven hier achter te laten, met sport, vrienden en werk. Maar dat weegt niet op tegen weer dichtbij familie en vrienden te wonen.

Zelf bouwen

In die eerste weken hebben we ook tijd genomen om op zoek te gaan naar een bureau om het ontwerp van ons huis mee te maken. Op de kavels wordt vrijstaand gebouwd. En we gaan dus zelf bouwen. Het huis waarin we nu nog wonen is ook nieuwbouw, maar wel projectbouw. En dat is hele andere koek, weten we inmiddels.

Oscar heeft bouwkunde gestudeerd en sindsdien riep hij altijd al dat hij eens zelf wilde gaan bouwen. Ik bedoel natuurlijk niet zelf bakstenen metselen, maar wel zelf (mede-)ontwerpen, zelf plannen maken, en de bouw begeleiden. En daar is ie ook heel goed in!

Het lijkt me leuk om de komende tijd via deze weg een wat breder inkijkje te geven in het proces van zelf een huis bouwen. Op onze socials hebben we al wat laten zien natuurlijk, maar op mijn blog wil ik wel wat meer beschrijven. Hoe gaat dat nou in z’n werk?

Lees hier hoe we een dakkapel lieten plaatsen op onze huidige woning.

Hopelijk vind je het leuk om mee te lezen.
Liefs Aaf