Sinds de bevalling van Thomas ben ik nu weer 10 maanden aan het hardlopen. In maart 2021 pakte ik het weer langzaam op. Tijd voor een update, vind je niet? Ik vertel je hoe het nu gaat en waar ik naartoe wil werken de komende tijd. Lees je mee?

Opbouwen

In maart ben ik dus begonnen met opbouwen. Ik begon heel heel rustig. Met 30 seconden hardlopen en 1 minuut wandelen. Voorzichtig bouwde ik dat uit naar stukjes van 5 minuten hardlopen, naar 1 kilometer hardlopen en verder. Het ging best prima, ik liep lekker en vond het fijn om zo af en toe even het huis te ontvluchten. Het liefst liep ik in het zonnetje, wat heerlijk.

Gebroken teen

Het ging zo fijn dat ik er aan toe was om mijn runs verder uit te breiden. Met een stok achter de deur – de Singelloop van Utrecht – begon ik met het verder uitbouwen van de kilometers. En toen.. brak ik mijn teen! Noo! Behalve dat dat echt ontzettend veel pijn deed, betekende dat ook 6 weken niet hardlopen.

De eerste week was überhaupt wandelen al lastig en liep ik niets extra’s. Ik gaf mijn teen zoveel mogelijk rust – zoveel als mogelijk is met twee kleine kinderen. Mijn teen herstede goed en na een week of 5 begon het weer te kriebelen en trok ik voorzichtig mijn hardloopschoenen weer aan.

Opnieuw bij 0 beginnen

Dat viel even tegen. Ik kon echt weer bij 0 beginnen. Mijn conditie, die ik de afgelopen maanden had opgebouwd, was weg. Zo shit. Maar goed, niets aan te doen. Gewoon weer de schouders eronder en weer gaan! Wel zette ik mijn ticket van de Singelloop om naar de 5km, want 10km was niet realistisch en haalbaar.

5km onder de 30min

De weken voor de Singelloop gingen niet top, maar ik bleef wel lopen. Ik was dan ook heel benieuwd hoe de Singelloop zou gaan, maar die ging goed! Het was zo druk dat ik de eerste 2 kilometer bezig was met m’n plekje vinden en mensen inhalen. Bij 2,5km liep ik eindelijk lekker en realiseerde ik dat ik al op de helft was. Dat kan ik wel! Het was even doorbikkelen, en de laatste 500 meter waren niet leuk (dat vond mijn bekken ook niet), maar ik liep ‘m onder het half uur. Zo trots op mezelf!

Lopen in de winter

De weken daarna gaf ik mezelf een kleine pauze, maar ik pakte het daarna gewoon weer op. Het is gewoon zo heerlijk om voor een uurtje de deur uit te gaan, I love it. De afgelopen wintermaanden liep ik lekker door. Elke keer zo’n 4 á 5 kilometer. Afgelopen week ging het zo fijn dat ik er nog een kilometer aan vast plakte, met een fijn pace voor mij (5:45 min/km).

Toekomstplannen

Zojuist heb ik weer een hardloopschema opgesnord. Want van alleen korte deurloopjes lopen, word je niet sneller en beter. Dus ik ga weer echt trainen heb ik me voorgenomen. Met het voorjaar in aantocht kijk ik nu al uit naar de trainingen in korte broek. Ook dat ik nu gestopt ben met borstvoeding en de borstvoedingshormonen mijn lichaam hebben verlaten, maken dat ik nu weer wil trainen. Het was voor mij een no-go om tijdens de borstvoedingsperiode zoveel te trainen, omdat de kans op blessures groter is.

Het is weer tijd voor mij, om de laatste kilootjes kwijt te raken, om weer fitter te worden, met meer conditie en meer tijd voor mezelf.

De komende tijd train ik verder naar 10 kilometer, voor een duurloop van een uur. Dat zou in 8 weken moeten kunnen, maar als het 1 of 2 weken langer duurt, vind ik het ook prima. Het zijn gekgenoeg de tempo-loopjes, de intervaltrainingen waar ik naar uitkijk. Dat gaat afzien worden, maar ook heel fijn.

Dat betekent dat ik in april ergens misschien een 10 kilometer wedstrijdje wil lopen. Dat deed ik in 2018 (pre-kids!) ook al, en ik denk dat dat een mooi doel is voor dit jaar. En wie weet ga ik wel voor de Damloop in september 2023. Eindelijk! Maar eerst stap 1: 10 kilometer hardlopen.

Lees hier mijn laatste hardloopupdate van maart 2021.
De laatste die ik schreef voor ik zwanger werd van Thomas.

Ik zal jullie de komende tijd een beetje meenemen in mijn hardloopupdates. Volg me op Instagram, waar ik vaak een hardloopselfie post na een run! Wat zijn jouw plannen voor dit voorjaar?
Liefs Aaf