6x Hier ben ik momenteel dankbaar voor
Zo aan het einde van de winter, terwijl de lente nog niet écht inzet, heb ik het altijd even nodig om me te focussen op de fijne dingen in het leven. Op wat er goed gaat, op wat we hebben, op de dingen waar ik dankbaar voor ben. Zo probeer ik het grijze, grauwe randje van deze dagen van me af te schudden. En dat doet me realiseren dat het goed gaat met mij, met ons. En dat er een hoop mooie, gave dingen in het verschiet liggen. Hier ben ik dus dankbaar voor. Lees je mee?
Hardlopen in t-shirt
Die lente laat nog wel op zich wachten. Waar blijft de zon nou?! Maar, de temperatuur klimt langzaam wel op. Gelukkig. Ik fiets inmiddels zonder handschoenen en van de week heb ik voor het eerst in een t-shirt gelopen! Heerlijk. De eerste kilometers had ik nog een jasje erover aan, want het waaide toch wel. Maar ik kreeg het al gauw te warm en dus knoopte ik het jasje om. Het miezerde nog een beetje, maar het was echt zo lekker. Ik ben dankbaar voor dat lekkere rondje.
Hardlopen in de lente blijft zo lekker. Niet meer dat gedoe met al die laagjes kleding aan, handschoenen aan, een haarband om. Nee, gewoon hups, je (korte) broek aan, t-shirtje aan en gaan!
De boot ligt in het water
Het vaarseizoen is geopend! Of nouja, eigenlijk is dat pas op 1 april. Maar Sam de Boot ligt inmiddels weer in het water. Ze heeft nog wat aandacht en verzorging nodig, voordat ze weer vaarklaar is. Zo heb ik vorige week een aantal naden van het zeil moeten repareren. Een poetsbeurt is ook nog echt nodig, want ze is toch wel vies geworden deze winter.
Vorig jaar jaar hebben we niet zo heel veel gevaren. Met een jonge baby die nog veel slaapt en een peuter die nog een middagdut deed is dat gewoon niet handig. We hopen, we streven ernaar om dit jaar weer wat meer te gaan varen. Ik weet zeker dat Thomas het, net zoals Lauren, ook helemaal geweldig gaat vinden.
De kids doen het goed
We hebben zulke leuke kinderen. Al zeg ik het zelf, haha. Lauren gaat sinds kort naar school, en dat gaat goed. Ze heeft het er naar haar zin, ze leert elke dag ontzettend veel en de eerste wenperiode is achter de rug. Dat was wel intens hoor, voor haar en voor ons. Driftbuien, slecht slapen en broekplassen, we hebben het allemaal voorbij zien komen. En dat mag, dat is normaal voor een kleuter die voor het eerst naar school gaat. We probeerden haar daar zoveel mogelijk bij te helpen, lief te zijn, mee te veren. Keeping it real: ik verloor ook wel eens m’n geduld hoor. Maar over het algemeen gaat het echt goed en steeds beter. Na een schooldag is ze wel moe, maar dat mag. Dat ben ik ook na een werkdag, toch!
En na 15 maanden gebroken nachten, ziet het er nu eindelijk naar uit dat we gaan doorslapen. *klopt af *. Thom slaapt sinds zijn geboorte echt goed, waar we heel dankbaar voor zijn. Het enige was dat hij nog altijd ’s nachts kwam voor een voeding. Zo rond een uurtje of 4. Dat vond ik helemaal niet erg. Ik legde ‘m aan, hij dronk bij mij en ik doezelde een beetje verder. Ik legde hem weer in z’n eigen bed en we sliepen allemaal verder. Lang leve alle hormonen!
Maar we stopten met borstvoeding en stapten over op de fles. Toen miste ik die hormonen ontzettend. Nog altijd kwam Thomas voor een voeding rond 4 uur, maar ik sliep daarna niet meer in. Echt ruk! Ik hoopte dat hij even moest wennen aan de fles, maar er kwam geen verandering. Het werd zelfs erger toen hij in februari ziek werd. En ik, ik werd gek. Het slaapgebrek is echt killing. De afgelopen weken ben ik ermee aan de slag gegaan om hem te sussen en te troosten in plaats van de fles te geven ’s nachts. Dat lijkt te werken. Hij slaap nu af en toe door en ik ga er toch eigenlijk wel een beetje van uit dat hij straks netjes (nagenoeg) iedere nacht doorslaapt. En ik dus ook.
Verder is hij aan het leren lopen, wordt zijn begrip groter en maakt hij dierengeluiden. Hij speelt heerlijk alleen, eet als een bootwerker (en zijn zus ook sinds ze naar school gaat!) en heeft het op de kinderopvang naar zijn zin.
Vakantie geboekt
Lauren gaat nu naar school, maar leerplichtig is ze nog niet. Nu kan het nog, voor de laatste keer, om buiten het hoogseizoen op vakantie te gaan. Dus dat gaan we doen. We hebben in juni een weekje naar Lanzarote geboekt. In een geschakeld huisje ( = twee slaapkamers!), op de begane grond en met als allergrootste pluspunt: een fantastisch waterpark inbegrepen. Dat wordt zoveel waterpret! Het waterpark is niet te groot en heeft ook een superleuk gedeelte voor kleine kinderen. Het zou zomaar kunnen dat we verder niets van het eiland gaan zien, haha. Ben dankbaar dat we dit kunnen doen.
Het was trouwens een enorme zoektocht naar een fatsoenlijke vakantie. We hebben wel wat eisen, maar zo gek is het toch niet om op normale tijden te willen vliegen? Verder willen we graag twee slaapkamers, want ik vertik het om op en uitklapbank te gaan slapen in de woonkamer en zochten we een leuk zwembad voor de kids. Het liefst hadden we dit gevonden op Ibiza of Mallorca, want dat is niet zo ver vliegen. Maar het is dus Lanzarote geworden. Iets verder vliegen, maar ik hoop dat we de kinderen goed kunnen vermaken in het vliegtuig. En wie weet, is er nog wel een stoel voor Thomas over, zodat hij niet de hele vlucht op ons schoot hoeft te zitten.
Lunches, feestjes en borrels
Het stoppen met de borstvoeding en de wat betere nachten, zorgen ervoor dat mijn sociale wereld weer wat groter wordt. Thomas is nu niet meer afhankelijk van mij en dat geeft mij vrijheid. Ik probeer weer wat vaker op pad te gaan, af te spreken met vriendinnen, naar feestjes te gaan. En dat bevalt me wel. De agenda vult zich weer, een na de gekke jaren die we hebben gehad en I like it.
Overigens, Oscars agenda vult zich ook, dus we stemmen veel met elkaar af. Dat gaat best goed, al moeten we soms ook bewust een avondje samen inplannen. Of een weekend. Twee weken terug hadden we zo’n weekend, inclusief een feestje. En ik was zelfs weer eens een beetje dronken geworden, oeps. Haha. Het was heel fijn om weer Aafke en vriendin-van te zijn, in plaats van mama-van-twee.
Ook dit weekend zit weer lekker vol, te beginnen met een borrel met oud-collega’s. Zo leuk dat dat wordt georganiseerd. En ik heb zomaar het vermoeden dat het niet bij een borrel blijft vanavond. Al moet ik morgen om 10 uur wel gewoon met Lau in de gymzaal zijn voor haar gymles. En mijn voornemen is om in de tussentijd een rondje te rennen in de buurt van de gymzaal. Daarna nog een gezellige date met een vriendinnetje. Het wordt weer een gezellig weekend.
NB: het is mijn eigen keuze geweest borstvoeding te geven en mijn vrijheid wat in te leveren. Dat het überhaupt lukte ben ik dankbaar voor. Ik ging heus op pad, met mijn kolf, maar dat belemmert je toch wel. Begrijp me niet verkeerd: het was heerlijk om hem een jaar te voeden. Maar dat had dus ook wel z’n nadelen.
Werken aan m’n bak skills
En last but not least: Ik heb mezelf nog een verjaardagscadeautje gedaan! De eerste was een Instant Pot! Superleuk om daar lekker mee te koken. En dit tweede cadeautje is ook voor in de keuken en goed voor m’n zelfontwikkeling. Ik heb me ingeschreven voor Eefsfoodclub van Eefje. Vorig jaar heeft ze deze 5 maand durende cursus, community, programma voor het eerst gelanceerd. En toen twijfelde ik al om me in te schrijven. En zojuist heeft ze de deuren opnieuw geopend en heb ik mezelf ingeschreven. De komende vijf maanden ga ik aan de slag met mijn bak skills. Ik kijk ernaar uit om het “ik doe maar wat” om te zetten naar bewuste baksels. In plaats van de recepten netjes te volgen, mijn eigen baksels te maken.
Vorige maand heb ik Laurens verjaardagstaart gebakken. Heb je ‘m al gezien? Hij is echt wel heel tof geworden. Maar dat kan echt nog wel beter, strakker. Eefsfoodclub levert me hopelijk naast een hoop inspiratie ook meer kennis over het bakken op. Daarbij hoort natuurlijk veel oefenen, en daar gaan ze thuis, op het werk en in m’n vriendenkring lekker van genieten, haha. Ze zullen me vast dankbaar zijn.
Heerlijk om dit zo even op te sommen, en je een klein inkijkje te geven in mijn leven op dit moment. Waar ben jij momenteel dankbaar voor?
Liefs Aaf