In deze roerige tijd, vind ik het belangrijk om ook stil te staan bij de positieve en fijne dingen in mijn leven. Dat maakt het net wat minder zwaar, dat we de hele dag verplicht thuiszitten. En begrijp me niet verkeerd hoor: dat thuiswerken is ook maar relatief. Een eenvoudige taak als je het afzet tegen de mensen in de vitale beroepen. Om deze week positief te beginnen zijn dit 6 dingen waar ik dankbaar voor ben.

Appeltaart

Vandaag (zondag) heb ik een appeltaart gebakken. Als ik zo het hele weekend thuis zit, heb ik nog meer zin om even lekker de keuken in te duiken. Dus na de lasagne, maakte ik een appeltaart. Om 22 uur was die klaar en heb ik ‘m in de taartdoos buiten neergezet om af te koelen.

Een appeltaart is, vind ik, de volgende dag nóg lekkerder omdat dat alle smaken er ingetrokken zijn. En het voordeel van in thuisisolatie zitten? Dat je met z’n tweeën die hele taart kan opeten!

Schone ramen

Ook zo’n typisch klusje: de ramen lappen. Wij hebben een grote schuifpui naar de achtertuin toe, waar vanaf 9 uur ’s ochtends de zon op staat. Alle vlekjes, vegen en andere viezigheid zie je dan zo goed. Tijd voor een sopje.

Hoe fijn is het dat je nu weer helder naar buiten kan kijken? Ik heb ook de ramen aan de voorkant meegenomen. En ook die zijn weer spic en span. Lekker!

De lentezon

Die lentezon kan nu dus weer heerlijk naar binnen schijnen. Ik hoor iedereen ook zeggen dat we zo blij zijn dat het dit weer is tijdens de coronacrisis. Ja, dat is ook enorm fijn. Hoe zou het zijn geweest als het grijs, regenachtig en koud was geweest?

Maar tegelijkertijd moeten we ook uitkijken hoor! Ja het is lekker weer en ja je mag/kan naar buiten, maar houd afstand! Ga niet hutjemutje op de hei wandelen met elkaar. Zoek alsjeblieft de plekjes op waar het rustig is.

Zelf hebben wij gister naar de haven gewandeld waar Sam de boot ligt gestald. De boot is door de havenmeester weer ter water gelaten en we moesten ‘m even op slot leggen. Dat was een heerlijke, zonnige en rustige wandeling van 6,5 kilometer.

Veel tijd met Lauren

Waar ik normaal 3 of 4 dagen per week de hele dag met Lauren ben, is dat nu 7 dagen! Het is wel even schakelen hoor. Pittig is het ook, thuiswerken met een dreumes in huis.

Maar aan de andere kant ook heel leuk! We zien haar nu dagelijks groeien en ontwikkelen. Vorige week kroop ze voor het eerst en ze trekt zich steeds vaker op aan kastjes en de salontafel. Het grote voordeel is dat we dat nu allemaal zien! Gaaf toch!

Lauren vindt het daarnaast ook heel gezellig dat we zoveel thuis zijn. Ik merk dat ze ook echt wel aandacht nodig heeft en erom vraagt. We proberen haar ook wel te leren om zelf te spelen, maar af en toe lekker stoeien met haar is heerlijk!

Vind je het leuk om haar ontwikkeling te volgen? Lees dan dit artikel over haar ritme nu ze 1 jaar is.

Hardlopen in een t-shirt

Zaterdag heb ik hardgelopen in een t-shirt. Iets voor het middaguur ging ik naar buiten en toen scheen het zonnetje al lekker hard. De lucht was nog wel koud, maar ik wist dat ik het gauw genoeg warm zou krijgen. Dus 3/4 broek aan, met een t-shirt erop en de zonneklep op mijn hoofd ging ik naar buiten.

De eerste 500 meter waren wel iets fris, maar al gauw was het heerlijk. Het zonnetje maakte dat het warm was. Zodra ik de bocht omdraaide en in de schaduw liep was het wel ietsjes fris, maar niet te koud. Oh dit zijn echt de beste tijden om hard te lopen, zo fijn.

Nog ietsjes warmer en dan trek ik ook mijn korte broek weer aan. Ik heb net een nieuwe gekregen voor mijn verjaardag, dus ik ben weer helemaal klaar voor de zomer. Laat dat zonnetje nog maar even blijven.

Videobellen

Helaas kunnen we nu niet op visite bij familie of vrienden. Ook de oppasdagen van Laurens opa en oma zijn voorlopig afgezegd. We zijn namelijk zelf thuis en daarnaast doen we mee aan social distancing.

Gelukkig bestaat er tegenwoordig videobellen. Natuurlijk is het niet hetzelfde, maar een prima alternatief deze dagen. Opa en oma videobellen heel graag met ons, maar nog liever met Lauren. Lauren zelf vond het eerst maar een beetje gek, maar nu vindt ze het steeds leuker. Ze kraait, lacht en zwaait naar opa en oma op dat schermpje. En voor hen is het natuurlijk ook leuk om Laurens groei en ontwikkeling zo een beetje bij te houden. Het gaat zo snel nu.

Van het weekend hebben we ook een vriend een digitale surpriseparty gegeven. Daar zaten we dan allemaal met een drankje in ons hand naar het beeldscherm te kijken. Beetje gek, beetje akward, maar vooral erg leuk en gewaardeerd door de jarige. En daar gaat ’t om ?.

Waar ben jij dankbaar voor in deze tijden?
Liefs Aaf