Sinds een paar jaar loop ik hard. In mijn studententijd heb ik wel eens pogingen gedaan, maar echt doorgezet heb ik niet. Pas sinds ik in Utrecht woon, loop ik met regelmaat. Elke run is anders, soms gaat het heel lekker en soms ben ik bij 2km eigenlijk al wel klaar. Ook heb ik soms muziek in, en soms ook niet. Dat geeft ruimte voor gedachtes. Ik zet er 5 op een rijtje.

1. Shit, ik heb te veel kleren aan
Herkenbaar? Vooral als het rond de 10 graden is heb ik steevast teveel kleding aan. Tijdens het weerbericht op het journaal klonk het fris en waarschuwden ze voor een stevige wind. Oké, dan moet ik me dus goed aankleden. Een lange broek, een longsleeve en soms ook nog een jasje. De eerste km is prima, maar daarna merk ik al gauw dat het toch echt te veel is. Dus dan gaat mijn jasje uit, knoop ik ‘m om en stroop ik soms zelfs nog de mouwen van mijn longsleeve op. Note to self: de eerste kilometer mag je het best fris hebben, je krijgt het daarna toch wel warm.

2. Ben ik al op de helft?
Ik weet niet waarom, maar de helft is altijd een ding. Dan mag ik weer op de weg terug naar huis, en hoe harder ik loop des te eerder ben ik thuis. Vooral tijdens mijn eerste hardloopjaren, waarin ik veel 5km’s liep, was het twee kilometer punt een dingetje; Nog niet op de helft? Moet ik er nog 3?. Gelukkig gaat het nu veel beter qua conditie en ben ik zo op de 2.5km tijdens zo’n korte run. Tijdens langere runs blijft dat half-way-point me achtervolgen. Yes, nu omdraaien en hetzelfde stuk terug rennen en dan ben je weer thuis.

3. Ga ik hier rechtdoor of sla ik toch af?
Vaak als ik ga lopen weet ik mijn route nog niet. Ik weet ongeveer hoeveel ik wil gaan lopen (soms gaat het punt hierboven dus niet op..) en ga maar gewoon een kant op. Dan ga ik gewoon de deur uit en beslis ik onderweg wel welke kan ik op ga. Het voordeel daarvan is ook dat, wanneer het lekker gaat, ik mijn rondje van kan uitbreiden of juist kan inkorten als mijn knie toch opspeelt bijvoorbeeld.

4. Hoe ga ik probleem X morgen aanpakken?
Hardlopen geeft me ruimte in mijn hoofd. Na een drukke dag vind ik het heerlijk om de hardloopschoenen aan te trekken en mijn koppie leeg te rennen. Dat geeft me dan de ruimte om na te denken over dingen op het werk, thuis of over mezelf. Problemen blijken dan toch geen problemen te zijn of ik krijg een goed idee voor dat ene project. 

5. Nog maar 200 meter
Het maakt niet uit welke afstand ik loop, die laatste tweehonderd meter zijn altijd dubbel. Yes ik ben er bijna, een beetje aanzetten nu! Maar ook: Ooh ik kan niet meer, nog 100 meter, nog 50 meter, bijna, ja ik ben er! Ik zet mijn Fitbit uit en wandel nog een stuk naar huis.

Na elke run, hoe moeilijk/lekker die ook ging, denk ik altijd: goh, dat was best oké. Ik ben maar mooi weer geweest en nu heb ik wat lekkers verdiend 🙂 Haha.

Zijn deze gedachtes herkenbaar? Waar denk jij aan als je hardloopt?
Liefs Aaf